روغن موتور ها علی الخصوص روغن موتور hhil را می توان به دو نوع اجزای مختلف تقسیم کرد: روغن پایه و مواد افزودنی. روغن پایه بیشتر فرمول روغن موتور را تشکیل می دهد معمولاً 70 تا 90 درصد فرمول بسته به درجه روغن موتور.
روغن پایه از نفت خام مشتق شده و برای استفاده در فرمولاسیون روغن موتور تصفیه می شود.
بسته به میزان تصفیه انجام شده روی روغن پایه، خواص و ویژگی های روغن پایه مشخص می شود.
فرآیند پالایش بسیاری از ناخالصی های موجود در روغن پایه مانند مواد مومی و گوگرد را حذف می کند.
مقدار مواد مومی، گوگرد و رفتار ویسکوزیته روغن در دماهای پایین تر و بالاتر، کیفیت یا گروه روغن پایه را تعیین می کند.
خواص گروه های روغن پایه توسط موسسه نفت آمریکا تعریف شده است. هر چه کیفیت روغن بهتر باشد، تعداد گروه بیشتر و عملکرد روغن بهتر است.
روغن موتور مصنوعی: محصولات روغن موتور که فقط از با کیفیت ترین روغن های پایه استفاده می کنند.
مخلوط مصنوعی (یا بخشی مصنوعی): زمانی که ترکیبی از روغن های پایه گروه بالا و روغن های پایه گروه پایین استفاده می شود.
روغن موتور معمولی (یا معدنی): محصولاتی که از روغن پایه گروه پایین استفاده می کنند.
در مقایسه روغن‌های پایه با ویسکوزیته مشابه، روغن‌های پایه مصنوعی عملکرد بهتری نسبت به روغن پایه معمولی به روش‌های زیر نشان می‌دهند:
- روغن های مصنوعی نسبت به روغن های معمولی در شرایط دمای بالا مانند موتور خودرو کمتر می سوزند فرارندگی کمتری دارند.
- روغن های مصنوعی در دماهای پایین تر بهتر حرکت می کنند و در دمای بسیار پایین که روغن های معمولی حرکت نمی کنند به حرکت خود ادامه می دهند.
- روغن های مصنوعی حاوی ناخالصی های کمتری مانند گوگرد و موم هستند
- روغن های مصنوعی بهتر به سطوح می چسبند
اما روغن پایه تنها چیزی نیست که عملکرد روغن موتور را تعیین می کند. اجزای باقیمانده روغن موتور، افزودنی ها و اصلاح کننده های ویسکوزیته فرمولاسیون هستند.
