کارتریج هایی مانند کارتریج کانن مدل pixma mg2540s از طریق فیلتراسیون عمقی نیز کار می کنند، اما ظرفیت بارگیری آلاینده آنها ویژگی قابل استفاده متمایز آنها است.
رسانه های ضخیم به گونه ای ساخته می شوند که تراکم همیشه به سمت مرکز کارتریج افزایش می یابد که در نهایت کیفیت فیلتراسیون عمقی را بهبود می بخشد.
پس از رسیدن به حداکثر بار، کارتریج باید دور انداخته شود.
در موارد نادر می توان مقدار قابل توجهی از آلاینده ها را از طریق شستشوی پشتی دفع کرد.
راه های متعددی وجود دارد که در آن کارتریج های رسانه ای ضخیم تشکیل می شوند.
اگر کارتریج به اندازه کافی انعطاف پذیر باشد، محیط به صورت یک ورق مسطح طراحی می شود، به اندازه برش داده می شود و دور هسته پیچیده می شود و دو لبه آن به هم می چسبد.
دیگر جایی است که محیط به عنوان یک آستین طراحی شده است که به صورت طولی بریده شده و روی هسته قرار می گیرد.
در نهایت، نوع سومی وجود دارد که در آن محیط با ضخامت مورد نیاز بر روی هسته قرار می گیرد و سپس برای تامین وسعت فیلتراسیون در صورت نیاز ساخته می شود.
بدون ربط به سبک ساخت، کارتریج به‌دست‌آمده به شکل استوانه‌ای از مواد متخلخل به خود می‌گیرد که در دو انتها مهر و موم می‌شود و بر اساس اندازه قرار می‌گیرد.
محیط ضخیم را می توان تقریباً از هر نوع ماده ای مانند الیاف بدون پیوند، نمد، نمد سوزنی، نخ های چند رشته ای بافته شده از الیاف طبیعی یا مصنوعی، که به صورت ورقه ای با چندین چرخش روی هسته پیچیده می شود ساخته شود.
محیط متخلخل با ضخامت مورد نیاز، الیاف چسبیده به رزین (یعنی چسب)، قالب‌گیری شده به شکل، در جرمی نیاز به پخت (برای گیرش رزین) دارد.
با استفاده از الیاف سلولز، شیشه یا پلاستیک، پیوند حرارتی (یعنی متخلخل) الیاف، از پلاستیک، فلز، شیشه یا سرامیک، گرانول های پلاستیکی متصل به رزین، گرانول های پلاستیکی، فلزی یا سرامیکی با چسب حرارتی یا متخلخل قالب گیری می شوند.
