برخلاف سختی کار جهت برداشت سنتی چوب خام چنار ماشینهای متنوعی برای تمام عملیات فوق در دسترس هستند. ماشینهای قطع (فلر) مجهز به قیچی، ارههای زنجیری یا ارههای دایرهای هستند.
آنها معمولاً روی درختان با قطر کوچک (مثلاً برای چوب خمیر) استفاده می شوند، اما ماشین های بزرگتر برای درختان تا قطر 50 سانتی متر (20 اینچ) در دسترس هستند.
برخی از ماشینها برای انجام عملیات جداگانه مانند جداسازی یا پوستزدایی تخصصی هستند، در حالی که برخی دیگر عملیات ترکیبی را انجام میدهند.
به عنوان مثال، درختان پرنده سقوط کردند و درختان را انباشته کردند. دروگرها قطع کردن، جداسازی، و باک کردن را ترکیب می کنند.
سپس سیاههها برای حمل و نقل به یک فرود بر روی فورواردها بارگذاری می شوند. پردازندهها درختان قطع شده را بالا میبرند، جدا میکنند و دستهبندی میکنند و پس از کندن درختان، کندهها را انباشته میکنند.
فلر اسکیدرها عملیات قطع و لغزش را با هم ترکیب می کنند. چیپرها می توانند درختان کامل را خرد کنند و تراشه ها را در کامیون ها یا تریلرها بار کنند.
همچنین پوستکنهای قابل حمل و ماشینهای قابل حملی به نام میمونهای درختی در دسترس هستند که میتوانند درختان ایستاده را جدا کنند (در واقع هرس کنند).
حمل و نقل مکانیکی توسط تجهیزات چرخدار یا خزنده (ردیابی شده)، توسط سیستم های کابلی و به ندرت با هلیکوپتر یا بالون غول پیکر انجام می شود.
در سیستمهای کابلی (که به آنها سیستمهای کوهستانی یا افق نیز گفته میشود) کندهها در حالی که به طور جزئی یا کامل از زمین بلند میشوند حمل میشوند.
در شمال غربی ایالات متحده، درختان بلند 80 تا 100 متری (حدود 250 تا 300 فوت) که بالای آنها توسط یک چوب نورد بریده شده است، به عنوان دکل یا درختان اسپار برای اتصال کابل ها استفاده می شود.
کنده های چوب خمیر گاهی در محل قطع بسته بندی می شوند و با تریلرها به محوطه های ذخیره سازی یا مستقیماً به کارخانه های خمیر کاغذ منتقل می شوند.
بارگیری عموماً مکانیزه است. اگر عملیاتی مانند باک زدن یا کندن پوست در جنگل به پایان نرسید، در کارخانه با ماشین های ثابت یا در مورد پوست زدایی با جت آب انجام می شود.