ظروف پلاستیکی درب دار دارای درب هایی هستند که می توان آن ها را با واشر سیلیکونی و قفل های محکم قفل کرد.
آنها می توانند مواد غذایی ذخیره شده در آنها را برای مدت طولانی تری تازه نگه دارند زیرا از عناصر مضر خارجی مانند باکتری های موجود در هوا محافظت می شوند.
ظروف پلاستیکی مواد غذایی را به عنوان “محافظت فیزیکی پوسته دار” برای غذای ذخیره شده در نظر بگیرید.
وقتی غذا در داخل ظروف پلاستیکی تمیز، تازه و خشک بماند، کیفیت کلی آن از جمله طعم، رنگ و بافت آن حفظ می شود.
در مقابل، نگهداری مواد غذایی در ظروف آلومینیومی و قابلمه های فلزی می تواند عمر مفید آن را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
این به این دلیل است که تراکم می تواند روی درب ایجاد شود و منجر به رشد سریعتر باکتری ها شود.
در مقابل، شیشه هنگام قرار گرفتن در معرض فشار و هنگام انداختن از ارتفاع به راحتی می تواند خرد شود، فلز همچنین ممکن است دچار فرورفتگی شود و بر اثربخشی آن در نگهداری مواد غذایی تأثیر بگذارد.
نوع و ضخامت پلاستیک به وضوح بر دوام آن تأثیر می گذارد، ظروف غذای آماده معمولاً نازک تر و دوام کمتری (یعنی یکبار مصرف تر) نسبت به ظروف غذای خانگی هستند.
ظروف پلاستیکی مواد غذایی معمولاً به دلایل بسیاری نسبت به ظروف ساخته شده از سایر مواد از جمله شیشه، فلز و چوب ارزان تر هستند.
اول، هزینه های تولید معمولا برای پلاستیک کمتر از شیشه و فلز است و در نتیجه قیمت فروش پایین تر است.
دوم، این محصولات را می توان در مقادیر بالاتر تولید کرد، بنابراین صرفه جویی در مقیاس به نفع آن است. سوم، هزینه های تعویض برای ظروف پلاستیکی مواد غذایی کمتر است.
بسیاری از این محصولات، اگر نه بیشتر، قابل استفاده مجدد و بازیافت هستند، بنابراین هزینه های زیست محیطی نیز می تواند کاهش یابد.
ظروف پلاستیکی مواد غذایی را می توان برای مصارف دیگری مانند ظروف گیاهی استفاده کرد یا در سطل بازیافت قرار داد.
