چه اغلب از ابتدا آشپزی میکنید یا نه، رب گوجه سفیر یک غذای اصلی راحت است که میخواهید در انبار نگهداری کنید.
ارزش غذایی آن مشابه گوجه فرنگی تازه است، زیرا به سادگی جوهر گوجه فرنگی به شکل غلیظ است.
فقط یک قاشق غذاخوری رب گوجه فرنگی منبع خوبی از آنتی اکسیدان است و 3 تا 6 درصد از مقدار توصیه شده روزانه آهن، پتاسیم و ویتامین های B را دارد.
رب گوجه فرنگی با جوشاندن گوجه فرنگی تازه تا زمانی که شروع به جدا شدن کند، تولید می شود.
سپس آنها را صاف می کنند تا پوست و دانه ها جدا شود و حداقل برای چند ساعت می پزند تا رطوبت آنها تبخیر شود و تبدیل به خمیر غلیظی شوند.
نمک و روغن زیتون معمولاً اضافه می شود، اما برخی از محصولات تجاری چاشنی ها و شیرین کننده های دیگری مانند شربت ذرت با فروکتوز بالا اضافه می کنند.
یک قوطی 6 اونس رب گوجه فرنگی برای درست کردن یک قابلمه فلفل یا خورش که 6 وعده می دهد، کافی است، بنابراین در هر وعده 1 اونس است.
ارزش غذایی ارائه شده برای 1 قاشق غذاخوری است که تقریباً نصف این مقدار است.
گوجه فرنگی بهترین منبع طبیعی لیکوپن است، یک آنتی اکسیدان قوی که متعلق به خانواده ویتامین A است.
این اغلب به دلیل پتانسیل آن برای پیشگیری از سرطان پروستات در اخبار است، اما طبق بررسی در نوامبر 2011 در “پایگاه داده های مرورهای سیستماتیک کاکرین”، تحقیقات نتایج متفاوتی را به همراه داشته است.
مطالعه ای که در شماره اکتبر 2012 مجله “عصب شناسی” منتشر شد، گزارش داد که مردانی که لیکوپن بیشتری می خورند کمتر در معرض خطر سکته مغزی قرار دارند.
دستورالعمل هایی برای مصرف روزانه لیکوپن ایجاد نشده است، اما خوردن حدود 4 تا 8 میلی گرم در روز احتمالاً برای ایجاد فواید سلامت کافی است، در 1 قاشق غذاخوری رب گوجه فرنگی 4.6 میلی گرم لیکوپن دریافت خواهید کرد.
آکریل آمید زمانی در غذاها شکل می گیرد که قندها و اسید آمینه آسپاراژین در معرض برخی از روش های پخت با حرارت بالا مانند سرخ کردن، برشته کردن و پخت قرار می گیرند.
سایر غذاهای سرشار از آکریل آمید عبارتند از غلات صبحانه، سیب زمینی سرخ کرده، چیپس سیب زمینی و کوکی ها.
در حالی که مطالعات نشان می دهد که دوزهای بالای آکریل آمیدهای غذایی باعث ایجاد سرطان در جوندگان می شود، نتایج مطالعات انسانی در مورد اینکه آیا خوردن غذاهای سرشار از آکریل آمیدها خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد متفاوت است.
مطالعات متعدد هیچ ارتباط معنی داری بین مصرف آکریل آمید در غذاها و خطر ابتلا به سرطان های پانکراس، پروستات، سینه، تخمدان یا آندومتر پیدا نکرده اند.